L'Exposition des Cadavres

L’EXPOSITION DES
CADAVRES

naar het Gewapend Verzet
en een Vereenigd Actieplan
tegen het KunstImperialisme
van de Organisaties Beeldende Kunst
en de Totale Uitbuiting van de Kunstenaar

DÉCLARATION DU 27ME MAI 2008

Plus rien dans la culotte? Ah! vous ne valez pas la crotte de vos fiers aînés de 1998! Ils n’ont pas chipoté dix ans ceux-là, chéris des nécropoles! Pour s’apporter, torses brandis, fous d’ivresse offensive, transluminants de vaillance à travers glacis, redoutes, torrents de mitraille, à Bruxelles! Ils n’ont fait qu’un saut dans la Mort. Leur jeunesse ne fut qu’un tremplin. Vlouf! Quatre mille cadavres en une semaine. C’est beau! Voilà de l’Épopée! Ferez-vous mieux? Tout est là! Pour la vertu de la petite garde-barrière culturelle! Honneur bien vengé! Miséricorde!

Op 13 mei 2008 werd in het Vlaams Parlement een hoorzitting georganiseerd over een “Ontwerp van Decreet tot Wijziging van het Kunstendecreet” in de Commissie Cultuur, Jeugd, Sport en Media. Sinds 1 januari 2006 is het “Kunstendecreet” van kracht. Het is een subsidieregeling van de Vlaamse overheid voor alle kunstvormen. Het “Kunstendecreet” vervangt een amalgaam van voorgaande decreten en subsidieregelingen voor de diverse kunsten.
Aan een aantal genodigden werd gevraagd hun standpunt betreffende de “Wijziging van het Kunstendecreet” mede te delen: de heer Johan Thielemans, voorzitter van de Sectorraad Kunsten en Erfgoed van de Raad voor Cultuur, Jeugd, Sport en Media, gewezen voorzitter van de opgeheven Raad voor de Kunsten, mevrouw Katia Segers, voorzitter van de adviescommissie Kunsten, mevrouw Fran Devos, coördinator Vereenigde Organisaties Beeldkunst (VOBK), de heer Hugo Vanden Driessche, voorzitter Overleg Kunstenorganisaties (oKo) en mevrouw Ann Olaerts, directeur Vlaams Theater Instituut (VTi), namens alle kunstensteunpunten.

Alhoewel de Kunstproductie an sich in hoofde een zaak is van de Kunstenaars, werd in het kader van deze hoorzitting het Standpunt van de Kunstenaars niet gevraagd!

Tous les cadavres, tous les blessés, tous les vendus, tous les perclus, tous les paumés dans le même sac après dix ans de guerre. C’est l’Impérialisme toujours qui gagne, l’Empire youtre en définitive qui croque tous les artistes-marrons du feu.

Op 15 mei 2008 werd op Canvas de eerste aflevering van “De CanvasCollectie” uitgezonden. De “CanvasCollectie” biedt nieuw talent en ervaren kunstenaars de kans om tentoon te stellen in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Maar de “CanvasCollectie” is nog veel meer: het is een crossmediaal project van de VRT dat in samenwerking met de Vlaamse kunstsector en andere culturele partners het publiek wil laten kennismaken met de rijke waaier aan Beeldende Kunst in Vlaanderen.
Voor de “CanvasCollectie” schreven zich niet minder dan 4000 Beeldende Kunstenaars in.

Shylockerie la plus clamoreuse, la plus insultante, la plus triviale, la plus obscènement matérialiste, la plus mufle du monde! à vos ordres! Irrévocablement! emportés par la grandeur du sacrifice! Nous frétillons de toutes les joies à la pensée que bientôt grâce aux bénéfices sur nos batailles, sur nos quatre mille de cadavres vous allez retrouver votre joie de vivre, votre prospérité délirante, vos pâmoisons d’orgueil, les plus éblouissantes, la suprême félicité! l’Apothéose jubilante Kabalique!

Binnen het kader van het “Kunstendecreet” worden een aantal Organisaties Beeldende Kunst door de Vlaamse Gemeenschap gesubsidieerd. Het “VOBK” vereenigt er daarvan een 50-tal, gaande van kleine éénmansorganisaties tot Imperialistische molochen zoals het “Reformuhka”, dat zowat 70 medewerkers tewerkstelt. Het is geweten dat in het meren-deel van deze instellingen kunstenaars brutaal worden behandeld als rotte appels en uitgebuit als gestoofde peren. Zelfs onze cultuurminister kwam tot de vaststelling dat de royale verhoging van de middelen in de sector Beeldende Kunst niet de kunstenaars ten goede kwam maar wel de Imperialistische organisaties. De middelen gingen in de eerste plaats naar de verloning van de artistieke en de zakelijke leiders, een pleiade aan andere betaalde medewerkers, correcte loonschalen en sociale zekerheden voor al die medewerkers, persoonlijke computers voor al die medewerkers, kantoormeubilair voor al die medewerkers en stenen en gyproc om al die medewerkers een kantoor met Schöne Aussicht op de Artist Slums en Bidonvilles d’Artistes te geven.
En zelfs dan kennen de relatief grote organisaties volgens VOBK nog groeipijnen. “Hun budgetten zijn op alle vlakken ruim ontoereikend voor de doelstellingen die ze willen bereiken.”

Sachons vaincre! Sachons surtout périr! Un Artiste doit crever pour VOBK! Pour Delarue tout Artiste doit mourir! Debarre en chantant nous montre la carrière! Catéchumènes marximalistes! Flageolantes bourriques! J’irai! J’en veux! Plein de versets pourris plein la gueule! La Reformuhka gui-i-de nos pas! Bien plus jaloux-oux de nous survivre Que de partager nos cercueils! Ainsi l’œuvre se termine dans la tripe en vrac.

De Organisaties Beeldende Kunst hebben de afgelopen twee jaar de richtlijnen omtrent het vergoeden van kunstenaars, voorgeschreven door het “Kunstendecreet” ongestraft aan hun laars kunnen lappen. En nu wil VOBK ook de laatste strohalm die de kunstenaars in het “Kunstendecreet” nog rest wegmaaien, namelijk degene die bepaalt dat een gesubsidieerde organisatie een bepaald percentage van de toegekende subsidies dient aan te wenden voor de vergoeding van kunstenaars. “De honorering van kunstenaars valt niet eenduidig vast te leggen in een decreet. Sommige organisatievormen, zoals audiovisuele festivals, werken niet met individuele kunstenaars maar met distributeurs. Wat zit er in de honorering: vormt zij een loon of veeleer een uitkoopsom waarin ook productiekosten zitten? Is ook een kleine (onkosten)vergoeding een honorering? Hoe definieert men ‘kunstenaar’? Doordat deze vragen niet goed konden beantwoord worden, is inmiddels een consensus gegroeid over de schrapping van dit deel.”

Met een legertje van gespecialiseerde zakelijk leiders in hun midden slaagt VOBK er niet in om de eenvoudige vraag betreffende de vergoeding van de kunstenaar op te lossen. Afvoeren dat zootje lijkt ons de gepaste oplossing.

De ‘kunstenaar’ is al wie een artistieke creatie levert, uitvoert of interpreteert in de audiovisuele en de beeldende kunsten, in de muziek, de literatuur, het spektakel, het theater en de choreografie.

Indien deze artistieke prestatie, of het resultaat ervan, getoond of vertoond wordt door een organisatie die voor het tonen van artistieke werken gesubsidieerd wordt is het niet meer dan normaal dat de ‘kunstenaar’ daar een vergoeding voor krijgt. Of de organisatie daartoe met een distributeur, een transporteur of een arrangeur werkt doet niet ter zake.
VOBK zegt dat “nu er subsidies zijn, worden veel van de vrijwilligers in de beeldende kunstensector eindelijk deeltijds ingeschreven, maar ze werken nog altijd voltijds”.
Wij zeggen dat nu er subsidies zijn, deze steeds meer worden aangewend om perverse standpunten te fabriceren met het doel de kunstenaars nog verfijnder uit te buiten en nog brutaler te misbruiken.

VOBK telt bovendien helemaal niet zoveel organisatievormen “zoals audiovisuele festivals” onder haar leden. Het zijn de lafhartige zakelijk leiders van de grote instellingen Reformuhka, KMSKammheim, Extra Sicky en dergelijke die zich verschuilen achter drogredenen om de kunstenaars dieper in de drek te duwen ten bate van hun correcte loonschaal, hun persoonlijke computer, hun stemmig meubilair en hun Schöne Aussicht.

L’artiste doit disparaître. Il se débat, se révolte actuellement, il se raccroche. Loin de s’effacer, il accapare au contraire tout. Il ne veut rien céder, il veut tout prendre, et s’il ne peut tout prendre, tout détruire. Il n’admet rien hors de lui-même. Il veut être tout. C’est un imposteur délirant, un agonique forcené, un tyran tout exorbité, condamné, ayant le monde pour cabanon.

Vandaag roepen wij de 4000 Kameraden-Deelnemers aan de “CanvasCollocatie” op om hun penselen om te bouwen tot misericordes en het Gewapend Verzet tegen de Organisaties Beeldende Kunst aan te vatten. Kameraden, collega’s, niet langer getreuzeld! Spuwt in de handen en begin eraan! Voor een Revolutionaire Kunstenaarsbeweging! Voor de overwinning in de Kunstenaarsstrijd!
Vandaag ontwikkelen wij het Concept KunstGuerilla, de Strategie van het Punctuele Verzet tegen de levensnoodzakelijke KunstRealiteit in het Imperialistische Kunstinstellingen-Systeem als proces van het Gewapend Verzet voor de Bevrijding van de Kunstenaar. De Revolutionaire Kunstenaarsbeweging moet haar Strijd opvoeren, waarbij ze in de discussie en organisatie omtrent het Imperialistische Kunstbastion in al haar politieke, economische en strategische aspecten ingrijpt en inbreekt.
Vandaag zullen de “door Pakistan gestuurden” en de “Radikale Verliezers” en de “Sozialistische Pennenlickers” elkaar in het verzet in de KunstMetropolen de hand reiken en zullen ze de uitroeiingsstrategie van de organisaties omdraaien. De wereldwijde confrontatie tussen Revolutie en Imperialisme en de actualiteit dat het Gewapend Verzet onafwendbaar is, zal de Imperialistische KunstInstellingen dwingen zich te hervormen tot open instellingen ten dienste van de kunstenaar en de artistieke creatie, uitvoering of interpretatie in de audiovisuele en de beeldende kunsten, in de muziek, de literatuur, het spektakel, het theater en de choreografie.

Et quatre cents de cadavres d’artistes en perspective… Vraiment rien de bien sérieux. Pour le moment… Du frisson peut-être… Au pire… Mais toutefois la rébellion artiste peut s’étendre… Ce n’est pas absolument exclu! Voici même l’aléa très piquant! hi! hi! Le divin affriolant risque… Stop! Assez bafouillé, assez trifouillé les picrates! Assez de “découvert”! Cette pseudo révolte artistique doit être écrasée, laminée, écrabouillée, anéantie effroyablement, avec dispositifs sensationnels de tortures, cruautés très inédites, d’un bout à l’autre de la Planète, une exposition cataclysmique! pour cette plèbe indigène secoueuse de ferrures! Assez! Au charnier s’il vous plaît! Une main décisive!

Zonder Kunstenaars geen Kunst!
dankzij Kunstenaars artistieke en zakelijke leiders!
dankzij Kunstenaars correct verloonde kunstinstellingsmedewerkers!
dankzij Kunstenaars persoonlijke computers voor de medewerkers!
dankzij Kunstenaars bureaumateriaal voor de medewerkers!
dankzij Kunstenaars Schöne Aussicht vanuit de kunstinstellingen!
Kunstenaars organiseren het Gewapend Verzet!

B.A.G. – KOMMANDO LOUIS-FERDINAND CÉLINE
pour son 114me anniversaire – 27me mai 1894